zadbaj o mój twój komfort nasz rzadki jak step gęsty włosem jak cisza
skrępowała język
zasypiasz z gładkim czołem
zwróconym do mnie
moje ptactwo
krykliwe za szczelnym
ary uciekające
od iskier i dymu
za szczelne
drzwi oddzielające prywatny las
spokojny
łapa za łapą
na posadzce
puchowy
wszystkie dłonie
szczupłe
masywne
ale chwytliwe
uszy za kostki
schowane
ciepło głęboko
wzrusza za łydki
łzy ulatują w podniebie
skroplone uznajemy
je za wczorajszy deszcz
wąskie gardło
sztuczne światło
nas cieszy
dalej już niedowidzimy
dinozaury
mieszkają na kilku
metrach kwadratowych
SMS-y z miasta
hamują na ostrych
wzniesieniach
z busów, rozczłonkowane
zatykają słońce
spiętrzone sygnalizują
jak spiżowe
podzwonne
o cienkiej skórze
niewydarzony dos Santos
naturalizowany, polski
robi dobrze owsiance
przez kraty białej willi
żegna
lampę księżyca
całą noc
unieruchamiającą myśli
odwrócona
tym bardziej czujesz
spiętrzenie
pożądania
