poniedziałek, 9 lutego 2015

GAP Generation gap: a GRAND ILLUSION

O tyle - tyci tylko tyle...



nastolatką być
stąpam choć nie wiem
po czyim gruncie
nie słyszę własnych kroków
choć coś dudni w słuchawkach

mam łamliwe palce u rąk
i stopy lekkie jak baletki

mogłabym z łatwością latać
ale nie palę się
mogłabym szkicować
i jeździć tu i tam
zamiast dryfować
w marzeniach

nie odczytuję słów takimi jakimi nie są
w nich nie ma jeszcze dla mnie ukrytej magii

rano z miną skupionej łasiczki
okazuję wciąż niesłabnącą pogardę światu
i starającym się o zbawienie mojej ponoć
raczkującej duszy


 
Re: nastolatką być
przez Igamiga dnia 06-08-2014 o godz. 10:56:03
No cóż, nastolatką byłam, nie powiem, takoweż myśli jak powyżej pamiętam, więc wiersz (moim zdaniem) z jednej strony ok, z drugiej, brakuje mi tutaj głębszego przekazu. Odbieram wiersz jako opis, może taki właśnie był zamiar.
Pozdrawiam,
I.


[ Odpowiedz na to ]


Re: nastolatką być
przez annalab dnia 07-08-2014 o godz. 16:16:48
Witaj imaginationbreakdown! Wcale niebrzydki wiersz, jak ta zwiewna i niepojęta nastolatka. Bardziej teraz widzę swoją córkę jakiś czas temu niż samą siebie. Chociaż to tak niedawno... Pozdrawiam


[ Odpowiedz na to ]

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Archiwum bloga