Nadzieja na odrodzenia (wersja II.)

Nadzieja na odrodzenie

 

nadzieja na odrodzenie

zapomniałem drogi powrotnej
odnalazłem się idąc szlakiem
gumek do włosów
na rogu ulicy stały roześmiane
małe prząśniczki
nici Ariadny

w tym gościnnym domu
mieszkam jeszcze pod imieniem uciekiniera
nogi zaczynają rano pochód
od brązowych grzbietów do brzegu
morza

rafa znika pod
tablicami zakazów
w kanionach przejściowe barwy
dwudziestu czterech godzin

dziewczynko o włosach czesanych
wiatrem
ułóż nową kolorową marszrutę
nos (przy)ziemny
nie widzi jeszcze przyczyny ani celu