#Felicidade (Radość)
Autorzy: Tom Jobim/Vinícius de Moraes
smutek nie ma końca
radość owszem ma kres
jak krople rosy
na płatku róży
zrazu błyszczą
pewnością siebie
zaraz jednak
opadają miłosnymi łzami
radość biedaka
zdaje się równać
wielkiej karnawałowej iluzji
nieszcześnik pracuje rok cały
by po chwili zapomnienia
w skórze króla lub pirata albo ogrodnika
wszystko dobiegło końca
w Środę Popielcową
smutek nie ma końca
radość owszem ma kres
jak piórko
porwane wiatrem
frunie lekko
ale krótko
czekając na pomyślne wiatry
radość odnajduję
w oczach ukochanej
noc mija w oczekiwaniu
na jej przebudzenie
gdy już nadejdzie
mówcie szeptem
wstanie radosna niczym dzień
z pocałunkiem na ustach
smutek nie ma końca
radość niestety krótsza
od mrugnięcia okiem
(Panowie wykonują: Splendid! More, more! oraz Gal Costa)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz