czwartek, 13 sierpnia 2020

"Anos Dourados", Chico Buarque

#Francisco #Buarque #de #Holanda lub znany w Brazylii i na świecie #Chico #Buarque,

ODSŁONA nr 2 ————————
Ojcem małego Franciszka był znanym, poważanym braz. historykiem i socjologiem #Sérgio #Buarque #de #Holanda, matka niezwykle utalentowana pianistka #Maria #Amélia #Cesário #Alvim. Chico spędził dzieciństwo w towarzystwie sześciu braci. Zanurzony od małego w świecie kultury oraz muzyki od wczesnych lat #objawiał #zainteresowanie #sceną #artystyczną. Naukę łączył
z zajęciami przygotowującymi do występów przed publiką.

W #São #Paulo - do którego wcześniej przeniosła się rodzina - wystąpił po raz pierwszy na scenie 
z własną kompozycją “#Canção #dos #olhos” (Piosenka Oczu).
W #1953 #Chico wyjechał z rodziną do #Włoch. Ojciec chłopca poprowadził wykłady
z historii na #Uniwersytecie #w ##Rzymie. #Dom #rodzinny zamienił się w miejsce #spotkań #artystów i #intelektualistów, wśród nich #poety #Vinícius #de #Moraes.
Jeszcze #jako #nastolatek #komponował #piosenki w stylu #operetkowym dla #sióstr Maria do Carmo, Ana Maria, Cristina i Miúcha. Zaczytywał się książkach klasyków literatury niemieckiej, francuskiej i rosyjskiej... Był (jak na swój wiek) wyjątkowo aktywny w sferze społecznej. Należał do ruchu religijnego pod nazwą “Ultramontanie”, później dołączył do grupy wolontariuszy katolickich pomagającą ubogim (“Organização Auxílio Fraterno”).
W #1961 #Chico po raz pierwszy trafił na strony gazet. Lokalny dziennik doniósł, iż chuligani zostali zatrzymani przez policję podczas kradzieży samochodu. Chodziło raczej o gówniarski wybryk. Muzyk i jego kolega „uprowadzili” auto w celu odbycia wczesnoporannej przejażdżki. Za karę #Chico dostał zakaz wychodzenia z domu wieczorami, który obowiązywał go do ukończenia 18 lat.

——————-

Anos Dourados
„Złote Lata”
Słowa: Chico Buarque, muzyka: Antonio Carlos Jobim/
na zdjęciu
mówisz
„kocham cię Mario”
wyglądamy na
szczęśliwych
zdenerwowana
dzwonię kilka razy
zostawiam wyznania
na sekretarce
będzie śmiesznie
jeśli masz
kogoś innego
wyobrażam sobie nas razem
czy kocham?
grudniowa aura
(nie pamiętam gdzie)
złoty rok
wygląda na bolero
„Te quero, te quero”
ale już nie
twoich ust nigdy więcej
twoich ust nigdy więcej
zapytuję siebie
czy nie zapominam czasami
o tobie
na naszym obrazku
wyglądam rzeczywiście
pięknie
dzwonię bez tchu
zostawiam pogmatwane
emocje na sekretarce
inwazja motyli
w brzuchu
jest niepokojąca
oczy wciąż wilgotne
szalone i grudniowe
i kiedy wspominam
są złote lata i nadal
cię pragnę
nasze bolero
zwrotki ma banalne
ale jak ja czekam
na twoje usta nigdy więcej
na twoje usta nigdy więcej
/„Anos dourados” z 1986 r. weszła do ścieżki dźwiękowej miniserialu o tej samej nazwie pokazywanego w stacji Rede Globo/.
—-w wykonaniu Gal Costa ( na początek)—-



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Archiwum bloga