/Podobno poza starym i dobrym rockiem progresywnym #Engenheiros przyciągają tekstami o zacięciu filozoficznym. Skąd te głębokie treści? Humberto Gessinger zawsze szukał inspiracji
u autorów, którzy tworzyli refleksyjne, sięgające dalej, poza ustalone horyzonty
dzieła (mowa o Carlosie Drummond de Andrade, Nietzsche i Jean Paul Sartre)/.
Eu que falei "nem pensar"
Agora me arrependo, roendo as unhas
Frágeis testemunhas
De um crime sem perdão
Mas eu falei "nem pensar"
Coração na mão, como refrão de bolero
Eu fui sincero
Como não se pode ser
Um erro assim tão vulgar
Nos persegue a noite inteira
E quando acaba a bebedeira,
Ele consegue nos achar
Num bar
Com um vinho barato
Um cigarro no cinzeiro,
E uma cara embriagada no espelho do banheiro
Teus lábios são labirintos,
Que atraem os meus instintos mais sacanas
Teu olhar sempre distante sempre me engana
Eu entro sempre na tua dança de cigana
——-
tłum.
Powiedziałem „nawet o tym
nie myśl”
teraz żałuję obgryzając paznokcie do krwi
jedyni świadkowie
zbrodni bez przebaczenia
Powiedziałem „nawet o tym
nie myśl”
serce na dłoni jak refren
w bolero
byłem przesadnie napalony
a tak nie może być
Oczywisty błąd
dręczy mnie przez całą noc
i kiedy wyschnie butelka
znów jest bliskim wyrzutem
(wszędzie)
- w obskurnym barze
z tanim winem
w papierosie i popielniczce
w pijanej twarzy w lustrze
w łazience
Twoje usta są labiryntami
przyciągą moje najbardziej szalone instynkty
twoje spojrzenie zawsze dalekie zawsze mnie zwodzi
zawsze ulegam twoim
cygańskim zaklęciom
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz