ze snu do jawy

ze snu do jawy

świat za oknem był piękniejszy przed zaśnięciem
leżenie w pozycji embrionalnej 

nie przywróciło bezpieczeństwa

zapracowałem na długie chwile 

ze samym sobą niedaleko stąd

na tej samej równinie co ty

widzę jak zdejmujesz ze stóp 

drobne skarpetki

odpowiadają wielkości kruchej satysfakcji

planujesz zostać do końca świata 

masz moje stare wiersze

źródło wiecznej młodości

ubrana w lśniący od farby podkoszulek z Kuby

czekasz tęsknie na ciąg dalszy