Milene Bobsin, historyczka, Porto Alegre:
Quilombos to symbole oporu wobec niewolnictwa w Brazylii. Dowód, że abolicja to nie tylko akt polityczny cesarstwa. To efekt wielu lat walki i przelanej krwi. Poza buntami niewolników istniały także inne sposoby zamanifestowania sprzeciwu wobec zniewolenia - jeden z nich to capoeira (afrobrazylijska sztuka walki). Trzeba pamiętać, że Brazylia była ostatnim krajem Ameryki Południowej, w którym funkcjonowało niewolnictwo.
Oficjalnie zniesiono je dopiero w 1888 r. Dla współczesnych czarnoskórych Brazylijczyków Quilombo stanowi pewien punkt odniesienia. Trudno jest być dumnym z historii, która opowiada o zniewoleniu, cierpieniu, uległości, posłuszeństwie czarnych wobec białych. Zumbi dos Palmares, quilombos, capoeira, can- domblé, samba - to wszystko napawa dumą i pozwala czarnoskórym na wspólną identyfikację wokół pozytywnych elementów. Należy zadać sobie pytanie, co jest bardziej dydaktyczne? Obraz cierpienia - czarny bity do krwi - i statki przepełnione ludźmi transportowanymi jak zwierzęta czy może obraz quilombos, gdzie wszyscy byli wolni, dumni i szczęśliwi?Marcelo Conceięao dos Santos, znany w świecie capoeiry jako Mestre Boca do Rio
Wielki wojownik Zumbi dos Palmares stworzył piękną historię. Jego legenda jednoczyła i jednoczy Afrobrazylijczyków. Jest on do dziś swoistym wyznacznikiem kierunku, w jakim powinni podążać mieszkańcy Brazylii, a idee, które głosił, są wciąż aktualne.
Gabriel Borowski, brazylianista z Uniwersytetu Jagiellońskiego:
Zumbi dos Palmares stał się jednym z najważniejszych symboli walki ludności czarnoskórej o wolność i równouprawnienie w społeczeństwie brazylijskim. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że 20 listopada -w rocznicę jego śmierci jest obchodzony Narodowy Dzień Świadomości Czarnoskórych. Ustanowione w 2. połowie XX w. święto ma przypominać o oporze niewolników afrykańskich. Postać Zumbiego i quilombos wciąż budzą dyskusje. Przekładają się one także na odmienny sposób oceniania Złotej Ustawy z 1888 r., która formalnie zniosła niewolnictwo w Brazylii. Wedle jednej z pieśni („Wojownik z Quilombo”) krążących w środowisku osób praktykujących afrobrazylijską sztukę walki capoeira: „wolność nie została zapisana na papierze, nie została ofiarowana przez księżniczkę o imieniu Izabela-wolność zdobyto krwią i wielkim bólem”. Sylwetka wielkiego wodza Palmares ulegała stopniowej mityzacji (na jednym z głównych placów Salvadoru stoi pomnik poświęcony wojownikowi o powszechną wolność „w quilombo oraz poza nim”) oraz powolnemu zagarnięciu przez popkulturę (o czym świadczy m.in. liryczna wizja Cariosa Dieguesa, reżysera filmu „Quilombo” z 1984 roku). Imię wodza nosi nawet międzynarodowe lotnisko, a od niedawna także tankowiec.
Całość artykułu tutaj:
https://www.focus.pl/artykul/jak-niewolnicy-stworzyli-wlasne-panstwo-w-brazylii?page=4
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz